Op vrijdag 31 mei was in het gemeenschapshuis FaSiLa een regio concert in het kader van het Internationaal koren Concours Cantarode in Kerkrade, en georganiseerd door Zangvereniging Oranje.
Het mooie programmaboekje leidde de bezoekers door het concert met de opsomming van de te zingen werken. De zaal was vol en de organisatie zal tevreden zijn met het resultaat. Elk koor bracht op hun wijze een mooie performance waarbij vooral het enthousiasme van alle koorleden opviel.
Oranje zong de sterren van de hemel en bracht de werken mooi zuiver en op tijd. Aan de lichaamstaal te zien was onze dirigent dik tevreden. De begeleiding was uiteraard door pianiste Margreet Wesseling.

Op vrijdag 4 januari hield Zangvereniging Oranje haar traditionele Nieuwjaarsbijeenkomst.

Niet alleen de zangers met partner, maar de gehele “Oranjefamilie” was gezellig bij elkaar om de beste wensen voor 2019 en alles wat daarbij hoort uit te wisselen. Natuurlijk had de organisatie goed voorbereidend werk gedaan, wat betekent dat op het juiste moment de “champagne” kurken van de flessen knalden en na een openingswoord van de voorzitter iedereen een toast kon uitbrengen op het nieuwe jaar. Ook ontbrak het natuurlijk niet aan de traditionele Nieuwjaarsversnaperingen zoals de bekende “nonnevotten”, wafels en meer lekkernij.

Na een gedegen, en intensieve voorbereiding,stonden op zondagmiddag om 3 uur het bijna complete koor, de solisten Marcel Reijans en Davinia van der Zee-Kropivšek, pianiste Margreet Wesseling en dirigent Ton Kropivšek in de houding met de overtuiging er een mooi concert van te maken. De belangstelling was groot en de kerk was praktisch vol. Opmerkelijk en verheugend was de aanwezigheid van ereleden –ook trouwe supporters die dit concert een lange reis waard was- sponsoren, en veel vreemde gezichten. Het concert werd vakkundig ingeleid en aan elkaar gepraat door Marie-José Mevissen.

De H.Mis op 11 november werd muzikaal opgeluisterd door Oranje, samen met het koperensemble van Romano Diederen, de nog jonge, maar toch reeds virtuoze trompettist.
Beide partijen ,Romano’s ensemble en Oranje leverden afzonderlijk een mooie bijdrage en hadden gezamenlijk nog o.a. het Benediktus van Jenkins op het programma. Het concert als totaal werd door de aanwezigen zeer gewaardeerd, waarbij het hen niet was opgevallen dat het samenspel in het Benediktus meer gezamenlijke repetitie mocht hebben. Er zijn echter goede redenen waarom dat niet altijd mogelijk is.
Blijft de conclusie dat het een zeer stemmingsvolle opluistering is geworden.