Feestavond Zangvereniging Oranje met 10 jubilarissen

Een feestavond met 16 jubilarissen, waaronder twee 60-jarigen en twee 50 jarigen kon niet anders dan een fantastische avond worden. Het werd ook een mooie feestavond, maar wel met een rouwrandje.

6 dagen voor het moment van huldiging als 60 jarig zanger, overleed jubilaris Toon Dohmen. Het ging al langer niet goed met zijn gezondheid, maar slechts 3 weken geleden kon Toon toch nog geëmotioneerd toekijkend genieten van een prachtig najaarsconcert van zíjn mannenkoor. Slechts één dag voor de geplande huldiging mochten zijn zangersvrienden hem de laatste eer bewijzen bij de opluistering van zijn begrafenismis.
Aan het begin van de huldigingsplechtigheid schetste de voorzitter in een kort herdenkingswoord wat Toon voor Oranje heeft betekend, en omgekeerd, wat Oranje voor Toon betekende. Na één minuut stilte en een toepasselijk ”He is the Lily of the valley”, was het tijd voor de overige jubilarissen.

Eerst de “niet officiële” jubilarissen: Zef Hellenbrand 10 jaar, Wim Meuffels 15 jaar en Leo Mevissen, dirigent Anton Kropivsek en 2e dirigent Véronique Meuffels 20 jaar lid.
Manfred Kinscher en ere-lid mevr. Geraets-Benders 30 jaar lid.
Patrick Power 35 jaar lid. Helmoed Geraets (kunstl. lid) 40 jaar lid.

Aansluitend de “officiële jubilarissen”.
John Berende, Wim Coort en Ed Hurkens 25 jaar lid.
Beschermheer Jo Nelissen en ere-dirigent Pierre Gerits 50 jaar lid.
Harry van Nuijs 60 jaar lid.

De voorzitter schonk aan het laatste trio natuurlijk de extra aandacht die zij verdienden, zeker nu 60 jarig lid Harry van Nuijs om gezondheidsredenen dit jaar het actief zanger zijn heeft moeten beëindigen.
Ook een afgevaardigde van het KNZV-Limburg had zich de moeite genomen om op zijn vrije zaterdagavond toch de jubilarissen toe te spreken en een bondsspeld op te komen steken.
Nadat de voorzitter de jubilarissen in het zonnetje had gezet, werden de rollen omgedraaid. Het was ere-dirigent Pierre Gerits die de voorzitter verraste met de aanbieding aan het koor van een nieuw muziekstuk naar keuze.
Na de lange receptie voor de jubilarissen werden de aanwezigen verwend met een heerlijk buffet, en werd er natuurlijk nog veel gezongen; geprogrammeerd en spontaan, zoals een actief mannenkoor betaamd. Door de bassen werd een ondeugend provocerend werk gezongen waarbij de tenoren in hun hemd werden gezet (in de wandelgangen werd al spoedig over een revanche gesproken). Hilarisch was een volgend optreden door een groep zangers/artiesten met een “Ungarische tanz”.
Zo was het nog tot laat op de avond gezellig, voordat ook de laatsten naar huis gingen.

Klik hier om alle foto’s te bekijken